Over kunstenaar

De in Iran geboren Fariba Ahmadi (1969) is in 2003 afgestudeerd aan de Rietveld Academie in Amsterdam.

In haar recente werk neemt de chador ( sluier)  een centrale plaats in.

Op sterke wijze en met gevoel voor compositie en dramatiek  visualiseert zij de verschillende betekenissen van de chador  voor de Iranese vrouw als beperkende factor in het vrouw en mens zijn, maar ook als beschermend middel en als schoonheid verlenend kledingstuk.

Een, ook politiek gezien zeer actueel thema.

In haar werk ziet men de zwarte chador en rode lippen.

Donkere ogen kijken je strak aan.

De gezichten zijn bedekt met in ovale bewegingen aangebrachte tekstregels in Perzisch schrift.

Zijn dit wellicht de regels die haar gevangen houden?

Het is een gedicht van de door Fariba zeer bewonderde  Iranese dichter Sohrab Sepehri (1928-1980).

In Iran kan het dragen van de islamitische chador niet  samen gaan met rood gestifte lippen, zeker niet in het openbaar.

Het geeft  enerzijds een gevoel weer van de beperking die deze vrouw ervaart in haar bewegingsvrijheid, anderzijds laat het een trotse mooie vrouw zien, die trots is op haar cultuur en haar vrouw zijn.

Volgens Fariba  is dit de essentie van haar werk ; “het begrip schoonheid heeft alleen bestaansgrond als je haar kunt relateren aan het tegendeel”.